Geheime stukken, besloten vergaderingen, slepende procedures. De gemeente Amersfoort voert nog altijd strijd met vastgoedondernemer Hans Vahstal, maar de kluwen rechtszaken is 26 augustus iets eenvoudiger geworden. Vahstal heeft namelijk twee vernietigingsprocedures bij de rechtbank ingetrokken en de gemeente stemt daarmee in.
Is die wederzijdse eenstemmigheid een stap voorwaarts? Op het eerste gezicht wel, want hiermee zijn bindende adviezen uit 2019 en 2012 onherroepelijk geworden. Maar op het tweede gezicht is dit slechts het slot van een achterhoedegevecht. De nu gestaakte procedure was een poging van Vahstal om de winst te maximaliseren in een groter en essentieel dossier: de schade van het mislopen van de lucratieve bouw en ontwikkeling van 244 woningen. Hoe je dat bedrag ook berekent, de stad gaat het miljoenen euro’s kosten. Alle pogingen om er in overleg uit te komen zijn mislukt.
De ondernemer is de enige die het dossier vanaf het begin heeft meegemaakt. Ambtenaren, wethouders, journalisten, raadsleden en concurrenten hebben een kennisachterstand, de berg papier uit de arbitrages is alleen te begrijpen met volharding en toewijding. Ik moet er ook keer op keer weer induiken, en dat zal gebeuren zolang de procedures lopen.
In 2021 was er een hoop te doen rond het conflict, vanwege de uitkomst van de arbitrage die neerkomt op verlies voor de gemeente. Lees daar meer over op de lokale website De Stadsbron, zowel teksten van mij als van andere medewerkers. De Stadsbron heeft geen zoekfunctie, dus volg deze link om het juiste overzicht te krijgen.
In 2022 was het relatief stil, althans in de openbaarheid. Stukken in dit type gerechtelijke procedures zijn niet openbaar. De gemeenteraad van Amersfoort spreekt er alleen over achter gesloten deuren met opgelegde geheimhouding. Op 13 september staat er weer zo’n besloten rondje in de planning. Als het doorgaat, is dat pas de opening van de schermutselingen. Het stadsbestuur heeft in de zomer een ‘memorie van eis’ van Vahstal ontvangen waarin details moeten staan over de geëiste schadevergoeding. Je hoeft geen ziener te zijn om te voorspellen dat de gemeente het bedrag heel anders zal berekenen. Maar dat stuk, de ‘memorie van antwoord’, is er nog niet. Daarna volgt minstens nog een ronde schriftelijke uitwisseling van processtukken.
Intussen werk ik door aan een nieuwe versie van het boek Vahstal versus Amersfoort, nog steeds een onmisbare uitgave voor wie het conflict nu wil begrijpen. Via een Wob-procedure ben ik al een jaar bezig om meer documenten los te weten over een eerder mislukte bemiddeling. Die nieuwe versie zal als e-boek verschijnen zodra de zaak wel tot een einde is gebracht.
Hoe lang dat duurt? In 2016 schreef ik optimistisch: ‘Een duidelijke uitspraak van de deskundigen over de woningbouw zal het sluitstuk zijn van ruim dertig jaar strijd.’
Je kunt er als journalist soms ernstig naast zitten.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
